Mój włoski Lider - Pizza z rukolą, prosciutto, pomidorkami i oliwkami

Być albo nie być? - pisał William Shakespeare. Ale na Williama raczej nie wyglądam więc stawiam zgoła inne pytanie: zjeść czy nie zjeść? Skąd takie przemyślenia?  U mnie na tapecie PIZZA ! Problem w jedzeniu pizzy zaczyna się od tego, że postrzegana jest ona jako fast food. Ale czy naprawdę tak jest? To zależy. Powiem Ci, jak podchodzę do tematu pizzy. 

Fast food to dla mnie takie śmieciowe, bezwartościowe jedzenie. Pizza podawana w restauracjach czy barach jak najbardziej też taka może się okazać. Nigdy nie mamy pewności z jakich składników jest robiona. Ale gdyby tak nie musieć rezygnować z dobrodziejstwa pizzy (tak, tak, nie oszukujmy się, każdy, no może prawie każdy ją uwielbia)? Ja mam na to swój domowy sposób. 

Cieniutkie ciasto i dużo świeżych warzyw.  Takie cudo aż grzech nazywać fast foodem, tym bardziej jeśli włożymy w pizzę nasz czas, serce, dobre składniki i dopieścimy sami każdy szczegół :)

Ciasto - mała porcja

250 gram mąki

1/4 drożdży

1/3 szklanki ciepłej wody

sól, pieprz, oregano

2 łyżki oliwy

Dodatki

rukola

szynka prosciutto

pomidorki

oliwki czarne

Droższe rozpuścić w wodzie z oliwą. Następnie wlać do mąki z solą, pieprzem i oregano i zagnieść. Gdy ciasto jest zbyt mokre, podsypać mąką. Odstawić na 15 minut, jeśli masz czas.

Ciasto rozwałkować, zawinąć rogi do środka, polać sosem pomidorowym i posypać ziołami. 

Na ciastko ułożyć mozzarellę i czerwoną cebulę. Piec 15 minut w temp. 190 st.

Po upieczeniu ciasta, na pizzy układamy rukolę, szynkę, pomidorki i oliwki.

Pizza z takimi świeżymi warzywami to mój HIT !

PIZZA = FAST FOOD ?

TAK czy NIE?